Odejście na drugi krąg

Lądowanie często jest skomplikowanym procesem i nawet doświadczeni piloci potrzebują odpowiednich informacji w postaci karty podejścia, nawet wtedy, jeżeli lotnisko znają na pamięć. W przypadku jakichkolwiek niejasności stosowaną procedurą jest odejście na drugi krąg.

Odejście na drugi krąg jest przepisowym działaniem w chwili, kiedy pilot, który nie widzi samolotu, zamierza poznać jego stan techniczny i wówczas obserwator z wieży informuje pilota o stanie samolotu. Często odejście na drugi krąg jest stosowane, kiedy pilot nie jest pewien, czy otworzyło się podwozie.

Aby odejście na drugi krąg było możliwe, pilot musi przede wszystkim zachować przepisową wysokość minimalną, bo poniżej może nie mieć możliwości ponownego poderwania maszyny. Manewrowanie samolotami, które mają masę kilkudziesięciu lub kilkuset ton, wcale nie należy do łatwych i producent samolotu zawsze przekazuje firmie, która eksploatuje jego maszynę, odpowiednie dyrektywy.

Aby odejście na drugi krąg było możliwe, stworzono odpowiednią procedurę lotu. Według niej pierwszy pilot ma zadanie skupiania się na przyrządach do czasu, aż drugi pilot zamelduje, że widzi pas.

Znane przypadki katastrof lotniczych ujawniają, że nie każdy pilot przestrzega tej procedury. Wypadek lotniczy, który miał miejsce w Zurichu ujawnił, że samolotem dowodził pilot, który nie posiadał odpowiednich kompetencji, ale zatrudniono go z braku personelu. Pilot trzymał w dłoniach kartę podejścia, na której w wyniku błędu nie zaznaczono ważnego wzgórza. Ten błąd przyczynił się do rozbicia samolotu, ponieważ pierwszy pilot ,zamiast obserwować przyrządy — co ujawniła czarna skrzynka — wypatrywał pasa na ziemi i przez to właśnie zszedł na zbyt niską wysokość ,aby można było odejść na drugi krąg, a kiedy wydał komendę o odejściu, przed dziobem zobaczył wzgórze, którego nie było na karcie podejścia.

Każda katastrofa jest tragedią. Często niewinni ludzie płacą życiem za cudzy błąd, bo jak ujawniają wyniki badań komisji lotniczych, żadna katastrofa nie pozostała bez wyjaśnienia. Ale każda katastrofa jest wyjaśniana natychmiast w najszybszy możliwy sposób.

Odejście na drugi krąg jest przepisowym działaniem w chwili, kiedy pilot, który nie widzi samolotu, zamierza poznać jego stan techniczny i wówczas obserwator z wieży informuje pilota o stanie samolotu. Często odejście na drugi krąg jest stosowane, kiedy pilot nie jest pewien, czy otworzyło się podwozie.

Aby odejście na drugi krąg było możliwe, pilot musi przede wszystkim zachować przepisową wysokość minimalną, bo poniżej może nie mieć możliwości ponownego poderwania maszyny. Manewrowanie samolotami, które mają masę kilkudziesięciu lub kilkuset ton, wcale nie należy do łatwych i producent samolotu zawsze przekazuje firmie, która eksploatuje jego maszynę, odpowiednie dyrektywy.

Aby odejście na drugi krąg było możliwe, stworzono odpowiednią procedurę lotu. Według niej pierwszy pilot ma zadanie skupiania się na przyrządach do czasu, aż drugi pilot zamelduje, że widzi pas.

Znane przypadki katastrof lotniczych ujawniają, że nie każdy pilot przestrzega tej procedury. Wypadek lotniczy, który miał miejsce w Zurichu ujawnił, że samolotem dowodził pilot, który nie posiadał odpowiednich kompetencji, ale zatrudniono go z braku personelu. Pilot trzymał w dłoniach kartę podejścia, na której w wyniku błędu nie zaznaczono ważnego wzgórza. Ten błąd przyczynił się do rozbicia samolotu, ponieważ pierwszy pilot ,zamiast obserwować przyrządy — co ujawniła czarna skrzynka — wypatrywał pasa na ziemi i przez to właśnie zszedł na zbyt niską wysokość ,aby można było odejść na drugi krąg, a kiedy wydał komendę o odejściu, przed dziobem zobaczył wzgórze, którego nie było na karcie podejścia.

Każda katastrofa jest tragedią. Często niewinni ludzie płacą życiem za cudzy błąd, bo jak ujawniają wyniki badań komisji lotniczych, żadna katastrofa nie pozostała bez wyjaśnienia. Ale każda katastrofa jest wyjaśniana natychmiast w najszybszy możliwy sposób.