Jak wykorzystać potencjał energii wiatru?

Odnawialne źródła energii wiążą się ściśle z wykorzystaniem zasobów środowiska naturalnego, co w dużym stopniu zmniejsza ogólne zanieczyszczenie atmosfery. Jednym z takich źródeł jest energia wiatru, która do czerpania korzyści energetycznych wykorzystuje turbiny wiatrowe.

Elektrownie wiatrowe stają się z roku na rok coraz popularniejszą metodą pozyskiwania energii przetwarzanej później na prąd elektryczny, wówczas bowiem przynosi ona największe korzyści. Wpływa na to szereg czynników, takich jak: umiejscowienie turbin w odpowiednim miejscu czy ogólna ich ilość. Warto przemyśleć i najpierw zbadać dokładnie siłę wiatru występującą na danym obszarze, gdyż ma to wpływ na późniejsze osiągnięcia energetyczne. Średnia prędkość wiatrów w Polsce w porze letniej wynosi 2,8 m/s, zimą natomiast 3,8 m/s, a w niektórych regionach jest to nawet nieco ponad 5 m/s, co stanowi minimum do zasilenia turbiny wiatrowej. Z tego też powodu korzystną lokacją w naszym kraju do takiego przedsięwzięcia jest północna jego część m.in.: Puck, Kołobrzeg.

Niemniej jednak, elektrownia wiatrowa ma swoje wady i zalety. Jednym z głównych plusów jest to, że taki sposób pozyskiwania energii jest bezpieczny dla środowiska. Sam fakt wybudowania turbiny nie wpływa znacząco na ekosystem, ponieważ można ją ulokować na nieużytkach lub terenach zanieczyszczonych. Poza tym jest to niewątpliwie urozmaicenie krajobrazu o technologię nowoczesną i dopiero rozpoczynającą działalność w naszym kraju.

Istnieją również i minusy takiego przedsięwzięcia. Główny problem stanowi wysoki koszt wybudowy elektrowni, choć eksploatacja sama w sobie nie jest dużym wydatkiem. Ponadto pracująca turbina wiatrowa oprócz energii wytwarza także hałas, który może przeszkadzać mieszkającym w pobliżu ludziom. Kłopot stanowi również to, że pozyskiwanie energii jest całkowicie uzależnione od siły wiatru, która jest zmienna.

Elektrownie wiatrowe stały się już nieodzownym elementem struktury pozyskiwania prądu. Takie rozwiązanie ma swoich zwolenników jak i przeciwników. Nie należy jednak umniejszać znaczenia, jakie wnosi do systemu energetycznego. Jest to metoda wykorzystywana już w starożytności, a ciągle udoskonalana w teraźniejszości.

Zadośćuczynienie za śmierć w wypadku

Zadośćuczynieniem jest finansowa kompensata za wyrządzone krzywdy na osobie poszkodowanej w kolizji. Coraz więcej osób decyduje się na dochodzenie wypłaty zadośćuczynienia za zgon bliskiej osoby w wypadku komunikacyjnym. 

Tym samym powiększa się procent obciążenia firm ubezpieczeniowych, które na wypłatę świadczeń będą musiały asygnować coraz więcej środków. Można zadać sobie pytanie, z jakiej przyczyny rodziny ofiar nagle zdecydowały się na dużo większą skalę niż przed 2010 rokiem, występować o świadczenia pieniężne?
Podstawą takiego działania stała się uchwała Sądu Najwyższego z roku 2011, przyznająca prawo do starania się o świadczenia za szkody niematerialne po zgonie bliskiej osoby, która nastała przed sierpniem 2008, kiedy to do kodeksu cywilnego wprowadzono pojęcie zadośćuczynienia za śmierć w wypadku bliskiej osoby. Wolno więc wnioskować, że zasadniczym podmiotem zainteresowania i ochrony prawa w Polsce staje się człowiek i jego przeżycia psychiczne, a nie mienie.
Do tej pory członkowie najbliższej rodziny mogli ubiegać się o odszkodowanie dopiero, gdy udowodnili, że w związku z utratą bliskiej osoby ponieśli też straty materialne. Mogli także ubiegać się o zadośćuczynienie za śmierć w wypadku, kiedy przeżycia powiązane ze śmiercią bliskiej osoby doprowadziły do uszczerbku na ich zdrowiu. Kto może starać się o zadośćuczynienie za śmierć w wypadku bliskiej osoby? Najprościej powiedzieć „rodzina”, która pojmowana jest w bardzo szeroki sposób jako małżeństwo, przysposobienie, pokrewieństwo, rodzina zastępcza i pozostająca we wspólnym gospodarstwie domowym. Konkretyzacja tego, kto jest najbliższym członkiem rodziny każdorazowo należy do sądu orzekającego.
Sąd, w trakcie ustalania kwoty zadośćuczynienia za śmierć w wypadku, każdy przypadek musi rozpatrzyć indywidualnie uwzględniając różne czynniki t.j. stopień cierpienia psychicznego, stopień krzywdy wynikający z utraty pomocy i opieki bliskiej osoby, odczucie osamotnienia, bezsilność wobec trudności życiowych, stopień zażyłości, bliskości i wspólnoty, jakie występowały między zmarłym a najbliższym członkiem rodziny, wpływ straty bliskiej osoby na samopoczucie i zdrowie upoważnionego. Pomimo decyzji sądu, uzyskanie zadośćuczynienia za śmierć bliskiej osoby w wypadku komunikacyjnym nie należy do łatwych. Bliscy, po raz kolejny stają przed koniecznością zmierzenia się z utratą członka rodziny, jak również długim postępowaniem sądowym.